Gejaagd zocht ik in de auto naar een pen, in de hoop dat de woorden lang genoeg in mijn hoofd bleven. Er plopte namelijk een oneliner in mijn hoofd, die ik koste wat ‘t kost wilde onthouden. Gelukkig zat er in de achterzijde van de passagiersstoel pen en papier.
‘Willen we als vrouw een diepere dimensie in ons huwelijk, laten we dan zorgen dat we beschikbaar zijn’
Beschikbaar. In de zin van ‘hier ben ik, wat kan ik voor je doen’ - maar ook: ‘ik ben te allen tijde bereid mij te schikken’.
Wij, als vrouw, zijn ontworpen om een hulp te zijn. Zeer geschikt om te helpen. De goede Schepper gaf aan (de perfecte) Adam een hulp. De vrouw die haar heer vreest zal geprezen worden. Dus dienen we, om vervolgens geprezen te worden. Punt is dat ons doel nog steeds hetzelfde is als toen we voortkwamen uit de hand van de grootste Kunstenaar. Het is nog steeds mogelijk om tot diezelfde vervulling te komen! Wat staat er dan in de weg?
Ik geloof dat het niet voor niets is dat de slang Eva benaderde en niet Adam. Het is misgegaan toen zíj de leiding nam. Durven we daarover nadenken zonder ons in ons vrouw-zijn aangevallen of afgewezen te voelen? (Onthoud dat we zo bedacht en in elkaar geknutseld zijn door de goede Schepper!)
Zijn wij als vrouw niet sneller emotioneel geraakt en gevoeliger? Zijn wij niet makkelijker te (mis)leiden? Omdat we meer openstaan? Sneller bereid om van gedachten te veranderen? In het Koninkrijk van God zijn deze vrouwelijkheden juist een zegen. Maar daarbuiten..
… verdienen ze de bescherming van onze man. Ons huis is een veilige haven waar we welig tieren onder de bescherming van onze man en de vleugels van onze Vader.
Ik denk dat het zeer belangrijk is dit verschil in mannelijk en vrouwelijk te begrijpen, te aanvaarden en te omhelzen. Het is de basis voor het begrijpen van Gods oorspronkelijke bedoeling, voorwaarde om ernaar terug te keren en zo de zegening ervan te ervaren! Juist nu. Juist in onze tijd. Want moeten we een door God bedacht patroon willen veranderen omdat onze losgeslagen wereld dit (op zijn zachtst gezegd) belachelijk vindt? Juist egoïsme, feminisme en genderkeuzes als nieuwe religie aanbidt?
Maar daar trek ik me werkelijk niets meer van aan. Voor die wereld ben ik niet meer bereikbaar. Ik héb mijn door God bedachte plek in dankbaarheid aanvaard. Maar, ik ben meer bevreesd voor de wereld vanbinnen. Die wereld van het vlees in mij die trots en betweterigheid voortbrengt, die drijfveer om te willen heersen, subtiel in het kleine en emotioneel in het grote. Vergeef, Heere!
Dat betekent natuurlijk níet dat ik geen mening of visie heb! Integendeel! Het betekent alleen dat die niet op de eerste plek komt en ik leg die mijn man niet op. Alleen als ik mijn man hoogacht zal hij ruimte kunnen maken om naar mijn wijsheid te luisteren, ernaar vragen of zelfs naar handelen.
In mijn geval betekent hoogachting: aankijken als hij binnenkomt. In het bijzijn van de kinderen, neemt hij genoegen aan mijn ogen; de ontmoeting van de ziel. Als hij wat op zijn hart heeft maak ik ruimte. Heeft hij mij nodig krijgt hij voorrang op alles. Als het even kan, betrek ik hem ook in kleine dingen: ‘Wat wil jij, wat vind jij hiervan?’ ‘Ik laat het aan jou over, ik volg’. Of ‘ik begrijp je, je hebt gelijk’. ‘Ik zit ergens mee, en ik heb je hulp nodig’. ‘Ik begrijp je keuzes niet altijd, maar ik bewonder je’. Dan geef ik hém de kans om zich te uiten, en zet ik hém op zijn denkbeeldige troon. Hoe meer ik mij openstel en beschikbaar ben, hoe sneller hij zijn hart opent en er wijsheden uitkomen die er zonder mijn vragen in verborgen zouden blijven. Dat zijn de momenten die een gewone dag in een juweeltje van geluk veranderen (dat is de beloning!).
Steunen wij onze man om het leiderschap op zich te nemen? Kunnen we ons gewillig schikken, zelfs al zijn we het niet eens met onze man? Blijven we biddend achter hem staan? Gunnen wij hem zijn eigen leerproces? Zeggen we niet te vaak vernederend ‘zie je wel?’
Beschikbaar zijn. ‘Er zijn’ is 1. ‘Je schikken’ is: ‘er zijn’ in het kwadraat: Je door de hand van de Pottenbakker gewillig in de juiste vorm laten kneden, je zachtmoedig voegen, zijn kant op groeien zodat híj kan groeien, je aanpassen, echt specifiek zíjn hulp worden en vervolgens tevreden zijn.
Vind je het een gave? Of een last? Of een lastige gave?
We zijn geschikt (gemaakt) om beschikbaar te zijn. Precies zo bedacht door de Schepper, en vergeet nooit dat er een overvloed van genade beschikbaar is.
Reactie plaatsen
Reacties
Dank voor deze heerlijke reminder om mijn gedachtenrichting weer te focussen en de diepe vrede te ervaren in ons huwelijk die God zo bedoeld heeft!